SEN TÜRK DEĞİL MİSİN?

 

Çağırdım, kendine hoş gelmiş adın,

Çağırdım, geriye dönüp bakmadın.

Sibir sularından içip gelmişem,

Araz köprüsünden geçip gelmişem.

Uykuda verilen bir buta için

Haktan gönderilen bir seda için

Gelmişem, adını soruşam senin,

Uzak soyadını soruşam senin.

O Kazak dediğim, Kırkız dediğim

O Özbek dediğim, Oğuz dediğim

O Teymur dediğim, Yavuz dediğim

De görüm, de görüm, sen Türk değil misin?

 

Millet  yerişinden, boyundan belli,

Pınar akışından, suyundan belli,

Bin yıldır Baburun atı yoldadır

Çingizhan, Teymurlenk, Batı yoldadır

Yüzünü tutmusan batıya doğru,

Kendire, örkene, çatıya doğru.

Geçtiğim yolları ne tez unuttun,

Açılan kolları ne tez unuttun,

Bak, koyup geldiğin o dünen benim,

Başına göklerden od enen benim

Zamanda zamana bin yıllar boyu

Orhun sularına karışıp akan

Elini gözünün üstüne koyup

Tanrı dağlarından tarihe bakan

Karabağ, Kerkük deyil misen?

Sen Türk değil misin?

Gözleri yol çeken kök göller nerede?

Hani Amu-derya, Sır derya hani?

Çin’den Balkanacan Arazlar, Kürler

Arkanca göz dikip kan-yaş dökürler

Şahidim, Hazarın suları kalkır

Uykudan Türklüğün baharı kalkır

Barmağım elimde yumruğa dönür

Kalbim başım üste gök tuğa dönür

Altay dağlarında kurtu ulaşan

Gördüğü rüyanın ardınca koşan

Batı yollarında atı dolaşan

Aldana-aldana aldanış olan,

Gel tanış olak

Gel, gel de görüm, sen Türk değil misin?

Dünyanın bir özge kasti yoktusa

Türkün Türk’ten geyri dostu yoktusa

Yadından çıkmışsa Karabağ derdi

Başını katıpsa yaşamak derdi

Toprağın hasreti bir gün derdise…

Bütün dertlerimiz Türk’ün derdise

Basdımı, taşdımı borkün içinde

Şeytan dolaşdımı irkin içinde

Biri sen, yakanı kenara çekme

Bu kadar, bu kadar Türk’ün içinde

De görek sen Türksün,

Türk değil misin?                                                                                           MEHMET İSMAYİL